σπευσίδωρος

-ον, Α

αυτός που σπεύδει να δώσει δώρα, ο πρόθυμος να δώσει δώρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος < σπεύδω + -δωρος (< δῶρον), πρβλ. δεξί-δωρος].